Hangimiz sıcacık evimizde oturup yemek yerken dışarıda kalan insanları hatırlıyoruz? Hangimiz bu konuda harekete geçip fayda yaratmaya çalışıyor? O insanlar seçmedi bu hayatı, kendileri istemedi yoksul olmayı.
Biz de onlardan biri olabilirdik. Eğer o insanlardan biri değilsek elimizi vicdanımıza koyup o insanlara yardım etmeliyiz.
Bir lokma ekmeğe muhtaç insan varken neden israf ediyor insan? Bilinçlenmemizi gerektiren o kadar çok olay yaşanıyor ki insanlar bile ne yapacağını bilmiyor artık.
Bu şekilde devam edersek vay bizim halimize, vay dünyanın haline. İnsanlar bilinçlenmeli ki o zaman bu sorunların üstesinden daha rahat gelebiliriz.
Belki sorunlar bitmeyecek ama yük oldukça hafifleyecek.
Kerem TAŞKIN
